Völva Agl.is: Þjóðin hendir ríkisstjórninni frá
Ríkisstjórn Íslands hrökklast frá eftir að þjóðin leggur til atlögu við þinghúsið. Í kjölfarið kemur utanþingsstjórn, skipuð af forsetanum Ólafi Ragnari Grímssyni sem útlit er fyrir að verði áfram í embætti. Sú ríkisstjórn kemur aftur skikkan á fjárhag Íslands. Þetta er meðal þess sem fram kemur í sjötta hluta völvuspár Agl.is fyrir árið 2012.
Ólafur Ragnar Grímsson var að vísu búinn að hlakka til að hætta á neyðarvaktinni en Dorriet ekki. Hún er vinur þjóðarinnar og vill gera allt til að hjálpa Íslandi til að vera sjálfstætt og frjálst ríki. Forsetinn veit ekki ennþá hvort hann verður áfram eða þiggur virðingastöðu erlendis. Forsetinn er eiginlega búinn að ákveða að hætta þegar hann áttar sig á
hvað er stutt í byltingu á Íslandi og hann vill ekki missa af því.
Samviskan bíður forsetanum upp á það eitt að hjálpa sinni þjóð á erfiðum tímum, ef hún biður hann um það. Völvan sér ekki breytingar í forsetaembætti á næstunni, forsetinn vill að þjóðin skori á hann að vera áfram.
Eftir allar ráðherrahrókeringarnar og aukin skattaáform verður þjóðinni nóg boðið. Hún ræðst til atlögu við þinghúsið til að henda þessu landráðafólki út. Þjóðin mun taka af skarið með forsetavaldi þegar hart er gengið að lífskjörum og ekki sjáanlegt að hátekjuskattar jafni laun. Hátekjuskattur verður samt fyrsta skrefið í jöfnun launa.
Fjármálaóráð íslendinga breytist ekki. Í þessari kreppu urðu hinir ríku ríkari en fátækir fátækari. Engin pólitísk stjórn þorir að setja hátekjuskatt og jafna laun.
Völvunni sýnist þessi ríkisstjórn vera að hruni komin. Þar ríkir, undirhyggja, heragi og valdasýki. Sumir tapa heilsu, andlega eða líkamlega og hætta í stjórnmálum. Aðrir stofna nýja flokka, en peningavaldið mun áfram ráða of miklu.
Fólk mun vilja pólitíkina burt úr landsmálunum, vilja fámenna utanþingsstjórn með aðstoðarfólk sem breytir fjármálakerfinu, svo svindl verði sýnilegt og þeir þurfi að gjalda sem að standa. Þjóðin vill fylgjast með fjármálaárangri og minnkandi skuldum.
Ríkisstjórnin mun gefast upp og forsetinn mun skipa utanþingsstjórn, skipaða færum mönnum sem eiga að laga allt fjármálakerfið, svo það virki og gefi tekjur til þjóðarinnar. Stolnir fjármunir fara þá að skila sér í ríkiskassann og skuldir minnka.
Betra væri fyrir ríkisstjórnina að segja af sér sjálf, frekar en bíða eftir harkalegum aðgerðum þjóðarinnar, sem vill að þingið sé rekið heim sem launalaust fólk og krafa verður gerð um að þetta fólk sé dæmt fyrir fjármálasukk og landráð.
Reynt verður að komast hjá því að yfirheyra Geir Haarde en svo mun verða. Hann greinir satt og rétt frá og þær upplýsingar munu snerta marga óþægilega. Hann sér mest eftir að hafa látið undan hótunum.
Kosningar verða líklega á þessu ári. Nýr flokkur stígur fram með landsbyggðarstefnu, málsvarar hans vilja stöðva arðrán Reykjavíkur á landsbyggðinni. Það verður hart barist til að koma þessu framboði í umræðuna svo Reykjavík verði borgríki.
Helstu stefnumál hans verða: fullkomin sjúkrahús í hverjum landshluta staðsett við flugvöll á hverjum stað, jarðgöng undir fjallvegi sem tengja saman byggðir og stytti hringveginn um Suðausturland. Hver landshluti njóti þeirra tekna er þar verða til. Ylrækt á grænmeti til útflutnings. Beinn útflutningur á kjöti og fiski frá hverjum landshluta. Þilplötuverksmiðja sem vinnur úr grisjun skóga og meiri skógrækt. Jöfnun launa og sömu laun fyrir konur og karla.
Guðmundur Steingrímsson nær ekki árangri í pólitík.
