Sérstakt að varaforsetinn hafi ætlað að bjóða lífskjör alþýðufólks til viðbótar ríkisaðgerðum
Stjórn AFLs starfsgreinasambands segir gagnrýni á miðstjórn Alþýðusambands Íslands (ASÍ) fyrir að vilja ekki seinka kjarasamningshækkunum né skerða mótframlag í lífeyrissjóði ósanngjarna því miðstjórnin hafi ekki heimild til þess. Hörð gagnrýni er sett á fyrrum varaforseta sambandsins fyrir að styðja slíkar aðgerðir.Þetta kemur fram í ályktun stjórnar AFLs frá í gær. Bæði Samtök atvinnulífsins (SA) og Samtök aðila í ferðaþjónustu (SAF) sendu frá sér í gær yfirlýsingar þar sem gagnrýnt var að ASÍ hefði tekið fálega í tillögur um að fresta launahækkunum sem tóku gildi í gær eða lækka tímabundið mótframlög í lífeyrissjóði til að létta undir með fyrirtækjum í vanda vegna covid-19 faraldursins og verja störf.
Tillögur um þetta voru sendar Alþýðusambandsins fyrir helgi og þær ræddar í miðstjórn sambandsins, sem hafnaði þeim.
Miðstjórn hefur ekki heimild til að breyta kjarasamningum
Í ályktun AFLs er bent á að til lítils væri að gagnrýna miðstjórnina sem hefði ekki umboð til að taka ákvarðanir sem þessar. Í kjaraviðræðum veita aðildarfélög sambandsins, þar með talið AFL, landssamböndum umboð til viðræðna. Þau umboð verða óvirk þegar samningar hafa verið undirritaðir.
„Þegar samningur hefur verið samþykktur í atkvæðagreiðslu er hann kominn á og ekki hægt að breyta honum nema með aðkomu hlutaðeigandi stéttarfélags og atkvæðagreiðslu félagsmanna,“ segir í ályktuninni.
Miðstjórnin hafi vissulega samningsundirboð fyrir öll félög í lífeyrishluta kjarasamninga, en hefði sé fyrir að ef samið sé um breytingu á iðgjöldum sjóðanna sé hún borin undir sameiginlega allsherjaratkvæðagreiðslu allra félagsmanna.
„Vangaveltur um hugsanlega eftirgjöf launahækkana eru því harla óraunhæfar því enginn í miðstjórn ASÍ hefur neitt umboð aðildarfélaga til slíkra viðræðna. Ef miðstjórn ASÍ hefði samið um lækkun mótframlaga til lífeyrissjóða – hefði þurft að vísa þeim samningi í allsherjaratkvæðagreiðslu þar sem sú samþykkt hefði efalítið verið felld,“ segir í ályktunni.
Stjórn AFLs fagnar niðurstöðu miðstjórnarinnar og ítrekar að hvorki einstök landssambönd né ASÍ sjálft hafi umboð til að ræða breytingar á gildandi kjarasamningum. „Launafólk um land allt er að taka á sig lífskjaraskerðingu en á sama tíma eru verið að velta launakostnaði 30.000 launþega að mestu leyti yfir á ríkissjóð. Ennfremur er verið að bjóða fyrirtækjum brúarlán, frestun á greiðslum opinberra gjalda og önnur úrræði til aðstoðar á þessum viðsjárverðu tímum.“
Gagnrýna framgöngu fyrrverandi varaforseta
Niðurstaða miðstjórnarinnar er ekki óumdeild. Vilhjálmur Birgisson, fyrsti varaforseti ASÍ, sagði af sér embætti í mótmælaskyni. Bæði formaður og varaformaður VR sögðu sig úr miðstjórninni. Framganga Vilhjálms er sérstaklega gagnrýnd í ályktuninni.
„Launafólk innan ASÍ hefur barist lengi fyrir því að fá lífeyrisréttindi á pari við það sem opinberir starfsmenn njóta og það er sárara en tárum taki að nýjum (fyrrverandi) varaforseta Alþýðusambandsins skuli detta í hug að bjóða þessi lífskjör alþýðufólks föl til að aðstoða launagreiðendur sem nú þegar eru þiggjendur stærstu björgunaraðgerða ríkissjóðs í sögu lýðveldisins.
Launafólk innan verkalýðsfélaga Alþýðusambandsins kýs sér forystu til að verja hagsmuni sína. Það er fordæmalaust að forystufólk í íslenskri verkalýðshreyfingu hafi sagt af sér trúnaðarstörfum vegna þess að félagar þess hafi ekki vilja gangast undir kjaraskerðingarkröfur vinnuveitenda.“
Umboð til staðar 2009
Þá segir ennfremur að vísun SA til þess að vísun til þess þegar umsömdum kjarahækkunum var frestað 1. mars 2009, í kjölfar efnahagshrunsins, sé villandi.
„Þá voru samningar lausir og forsendunefndir beggja samningsaðila höfðu þá umboð til að slíta eða framlengja samninga. Innan Alþýðusambandsins fór á þeim tíma fram víðtækt samráð við formenn félaga og þeir við sitt bakland – áður en það skref var stigið. En það var stigið í umboði kjarasamnings og eftir atkvæðagreiðslu á formannafundi Alþýðusambandsins. Það umboð er ekki til staðar nú.“
