„Gert allt sem dómarinn gerir ekki“
Rannveig Árnadóttir hefur látið af störfum hjá Héraðsdómi Austurlands en hún hefur verið dómritari frá því dómurinn tók til starfa árið 1992. Hún segir miklar breytingar hafa orðið á umgjörð dómsins sem var tölvuvæddur skömmu eftir að hún tók til starfa.Síðasti starfsdagur Rannveigar var í gær og var hún kvödd með „mjög hóflegu hófi“ eins og dómstjórinn Ólafur Ólafsson orðaði það, í dómssalnum áður en hann færði Rannveigu kveðjugjöf.
Þangað var mætt margt af helsta samstarfsfólki dómsins, svo sem lögmenn af Austurlandi auk starfsfólks frá lögreglu og sýslumanni en líka þeir sem hafa þjónustað dóminn svo sem ræstitæknar, tæknimenn og viðgerðarfólk.
„Ég hef gert allt sem dómarinn gerir ekki. Ég er húsvörður, sé um bókhaldið, birgðahald, alla skráningu mála, held utan um skjalasafnið, set upp úrskurði og dóma og fer yfir stefnur til áritunar,“ útskýrir Rannveig.
Þrjár byltingar
Í gær voru rifjaðar sögur úr dóminum, sem starfaði við frekar knappar aðstæður í byrjun. „Héraðsdómstólarnir tóku til starfa 1. júlí árið 1992 og ég kom til starfa um haustið. Fyrst vorum við bara tvö hér, ég og Ólafur Börkur Þorvaldsson dómari. Þá vorum við á Selási 20 en fluttum í þetta húsnæði í október.
Þá voru ekki komnar tölvur svo allt var fært í bækur. Fyrsta skrefið inn í nútímann var tekið árið 1994 þegar við fengum tölvutækar málaskrár.
Þá voru þinghárnar voru fjórar, á Egilsstöðum, Eskifirði, Neskaupstað og Hornafirði þannig við þurftum að fara þangað. Þar skrifuðum við í bækurnar og slógum svo inn í tölvu þegar við komum aftur í Egilsstaði.
Árið 2019 varð önnur gríðarleg breyting þegar kom ný málaskrá. Mér leist ekki á hana í byrjun en hún er gríðarlega góð enda hefur hvers konar skráning og utanumhald aukist.
Þriðja byltingin varð í Covid, þegar Teams-fjarfundakerfið var tekið upp, meira að segja við réttarhöld. Þó skipti mestu fyrir mig að námskeið voru öll haldin á Teams. Loks undir lokin fór ég að læra eitthvað því síðustu tvö árin hef ég getað sótt fleiri námskeið en öll árin áður. Það er dýrt að ferðast þannig ég sótti bara merkilegustu námskeiðin,“ segir Rannveig.
Alltaf að bæta við verkefnum eftir starfslokin
Starfsmenn Héraðsdóms Austurlands eru í dag aðeins tveir, dómritarinn og dómstjórinn. „Mér telst svo til að Ólafur sé sjöundi dómstjórinn hér. Áður fyrr vorum við hér með fulltrúa og fram til ársins 2011 aðstoðarmann. Í dag eru aðstoðarmenn í hinum héraðsdómstólunum.“
Aðspurð kveðst Rannveig hafa undirbúið starfslokin um tíma og vera með nóg af hugmyndum um hvað hún taki sér fyrir hendur, nú þegar hún sé hætt að vinna. „Ég hef undirbúið þetta í heilt ár, keypt mér rafmagnshjól og gönguskíði. Í tölvunni heima er ég með möppu um hvað ég ætla að gera og er altlaf að bæta í hana.
Ég á afkomendur í Reykjavík og get kannski heimsótt þá oftar. Ég stefni líka á ferðalag eftir mánuð niður á Balkanskaga. Annars ætla ég að gera það sem mig langar til frá degi til dags. Fyrsta daginn ætla ég ekki að vakna klukkan átta, heldur sofa út og mæta í ræktina. Ég hef lært að maður eigi að hafa stundaskrá þegar maður hættir að vinna, ég ætla að sjá hvernig mín verður.“
Við starfi dómritara tekur Herborg Eydís Eyþórsdóttir.
