Egilsstaðir – fráveita og umhverfi.
Þessi grein er skrifuð í framhaldi af annarri grein um sama mál, sem birtist í Morgunblaðinu í upphafi ársins og í framhaldi af fallegum litprentuðum bæklingi sem barst íbúum frá Hitaveitu Egilsstaða og Fella (HEF) nú nýverið um veitumál og þar með skólphreinsun á Egilsstöðum.
Heimakennsla í móðurmáli jafnar ekki stöðu barna
Um leið og við þökkum formanni fræðslunefndar Fjarðabyggðar fyrir að vekja athygli á málstaðnum með því að svara grein okkar um mikilvægi móðurmálskennslu tvítyngdra barna sjáum við okkur knúnar til að svara. Í grein formannsins er eitt og annað sem við verðum að bregðast við:
Hugleiðing úr grænni messu
Þegar séra Þorgeir (Arason) hafði samband við mig fyrir viku síðan og bað mig að flytja hugleiðingu varðandi náttúruna í grænni messu var ég á leið til Spánar til að fara að ganga um fjöll og dali í sex daga. Ég sagði honum að ég skyldi gera það og myndi nota vikuna til íhugunar. Það gerði ég og settist svo niður og punktaði niður það sem kom upp í hugann sem snýr auðvitað að minni upplifun af náttúrunni bæði sem barn og fullorðinn einstaklingur.
Skógurinn skemmir útsýnið en hvað gerir hann annað fyrir okkur?
Sumir halda að það gerist aldrei neitt á Vopnafirði milli vertíða, en það er alls ekki tilfellið. Stundum gerist mjög mikið, jafnvel á sama degi. Laugardaginn 7. apríl var málstofa á Vopnafirði en það var líka stórfundur hjá Kiwanís, blakmót fyrir Vopnfirskt kvennalið á Akureyri og jarðarför í Hofskirkju. Þrátt fyrir það mættu um 20 manns á málstofuna til að hlusta á erindi frá aðkomumönnum, og heimamanni, og taka þátt í umræðunni um skógrækt, landgræðslu og umhverfismálum.
Móðurmálskennsla tvityngdra nemenda.
Á Austurfrétt birtist fyrir viku grein eftir Ingibjörgu Þórðardóttur og Lilju Jóhannesdóttur, kennara við VA og Nesskóla um móðurmálskennslu tvítyngdra nemenda undir fyrirsögninni „Börn í Fjarðabyggð missa af tækifærum.“
Af hverju óháðir?
Fimmtudaginn 19. apríl sl. var listi Sjálfstæðisflokksins og óháðra á Fljótsdalshéraði samþykktur. Listann leiða reynslumiklir forystumenn sveitarfélagsins og að baki þeim er sérstaklega öflugur hópur fólks sem að miklu leyti hefur ekki áður komið að framboðsmálum á sveitarstjórnarstiginu.
Erum við að gera eins vel og við gætum?
Hvert og eitt okkar hefur takmarkaðan tíma á jörðinni. Við erum óendurnýjanleg auðlind og það er skylda okkar að skilja eftir betri lífsskilyrði fyrir þá sem á eftir okkur koma.
