Varnarbarátta hefðbundinna fjölmiðla, einkum vegna rekstrarerfiðleika, sem torvelda þeim að þjónusta samfélagið með fréttaflutningi, aðhaldi og markvissri greiningu er eitt af einkennum fjölmiðlaþróunar og upplýsingadreifingar undanfarinna ára. Annað einkenni eru svo áhrif fjölgunar almannatengla fyrirtækja og stofnana (svokölluð PR-væðing) á upplýsingadreifingu sem birtist í að einstaklingar, fyrirtæki og stofnanir leitast við að stýra umfjöllun um sig sjálf. Nokkuð sem á tíðum er beinlínis andstætt almannahagsmunum.
Höfundur: Sigríður Lára Sigurjónsdóttir • Skrifað: .
Jæja, þrátt fyrir ákveðnar efasemdir eftir síðasta þátt var ég orðin mjöööög spennt í gærkvöldi. Búin að fara í bað og koma mér svakalega vel fyrir í náttfötunum, undir sæng, fyrir framan sjónvarpið. Og var staðráðin í að horfa nú með jákvæðu gleraugunum á þetta alltsaman. Ég vil nefnilega fá Fortitude aftur austur. Stanley Tucci í ræktina. Dumbledore í kaupfélagið. Aukahlutverk fyrir alla. Allt þetta ætlaði ég að láta gerast, með hugarorkunni. Svo ég bað í hljóði til IMDB, krossaði putta og tær, og beið átekta.
Fyrir nokkrum árum boðaði sveitastjórn Fjarðarbyggðar til samskonar fundar á Stöðvarfirði, þá fékk fólk, líkt og nú, að vita það, komið á fundinn að hann væri ekki um það sem stóð í auglýsingunni. Stöðfirðingum var sem sagt ekki ætlað að hafa, þá, skoðanir á neinu á fundinum nema sem snertu þennan friðsæla byggðakjarna. Fundarfólk sætti sig við orðinn hlut og viðraði þær skoðanir að hvað sem gert yrði í byggðinni þá mætti ekki spilla Balanum.
Frá síðustu aldamótum hefur starfsemi fjölmiðla á Austurlandi dregist mjög mikið saman. Árið 1998 störfuðu 16 manns við hefðbundna fjölmiðla á Austurlandi (þ.e. í Múlasýslum). Árið 2006 voru þeir 11 en í dag eru þeir 6. Starfsemi landsmiðla sem áður var töluverð er að mestu horfin af svæðinu –fyrir nokkru síðan. Fréttaflutningi af svæðinu og innan þess er sinnt eftir sem áður en eðlilega er krafturinn minni þegar svo fáir starfandi fjölmiðlamenn eru eftir.
Höfundur: Sigríður Lára Sigurjónsdóttir • Skrifað: .
„Vá, hvað Fortitude var leiðinlegt," er það eina sem ég hef séð sagt um málið á Facebook.
Mér þykir fjarskalega leitt að játa að ég er pínu sammála. Mér þykir það leitt vegna þess að auðvitað vildi ég að þættirnir sem teknir voru upp „hér fyrir austan," allir Austfirðingar léku í og einhverjir unnið við, væru góðir. Helst alveg fjarskalega góðir. En á þessu stigi málsins er ég alveg ferlega hrædd um að svo sé bara... ekki.
Áramótabrennan logaði glatt, í blíðvirðinu, á milli Bjólfs og Strandatinds. Hún lýsti vel upp fjallahringinn þegar gefið var í á bálið. Skoteldar og blys flóðlýstu himinninn er nýtt ár gekk í garð og bergmál fjallanna kallaðist á við upplýstan himin.Mögnuð sjón og upphaf á nýju ári. Ljósaskiltið í rótum Bjólfs ,sem lýsir allt árið , breyttist kl. 12. í „Seyðisfjörður 120 ára „ Minnir okkur á að 120 ár eru liðin frá því að Seyðisfjörður fékk kaupstaðaréttindi árið 1895. Þá einn fjögurra kaupstaða á Íslandi.
Leikhópurinn Djúpið sýnir um þessar mundir leikverkið Hárið í Egilsbúð í Neskaupstað. Stefán Benedikt Vilhelmsson leikstýrði. Rýnandi Austurfréttar skellti sér á sýningu, en hitti reyndar á Júróvisíon-kvöldi Valentínusardags þannig að sjálfsagt hefur nú salurinn oftast verið setnari. Djúpsfólk lét það ekki á sig fá og skilaði áhugaverði sýningu.
Umræðan síðustu mánuði hefur dvalið töluvert við frumvarp um náttúrupassa og rétt okkar Íslendinga til að ganga óhindrað um íslenska náttúru eins og okkur hentar best. Nýframlagt frumvarp ráðherra hefur fengið bæði jákvæða og neikvæða umfjöllun og sitt sýnist hverjum.
Borgarfulltrúum Framsóknarflokksins hefur á stuttum tíma tekist að gera flokkinn eitraðan á landsvísu. Forusta flokksins verður hins vegar að axla ábyrgð á því að hafa ekki tekið í taumana og varið grunngildi flokksins.
Varnarbarátta hefðbundinna fjölmiðla, einkum vegna rekstrarerfiðleika, sem torvelda þeim að þjónusta samfélagið með fréttaflutningi, aðhaldi og markvissri greiningu er eitt af einkennum fjölmiðlaþróunar og upplýsingadreifingar undanfarinna ára. Annað einkenni eru svo áhrif fjölgunar almannatengla fyrirtækja og stofnana (svokölluð PR-væðing) á upplýsingadreifingu sem birtist í að einstaklingar, fyrirtæki og stofnanir leitast við að stýra umfjöllun um sig sjálf. Nokkuð sem á tíðum er beinlínis andstætt almannahagsmunum.
Jæja, þrátt fyrir ákveðnar efasemdir eftir síðasta þátt var ég orðin mjöööög spennt í gærkvöldi. Búin að fara í bað og koma mér svakalega vel fyrir í náttfötunum, undir sæng, fyrir framan sjónvarpið. Og var staðráðin í að horfa nú með jákvæðu gleraugunum á þetta alltsaman. Ég vil nefnilega fá Fortitude aftur austur. Stanley Tucci í ræktina. Dumbledore í kaupfélagið. Aukahlutverk fyrir alla. Allt þetta ætlaði ég að láta gerast, með hugarorkunni. Svo ég bað í hljóði til IMDB, krossaði putta og tær, og beið átekta.
Fyrir nokkrum árum boðaði sveitastjórn Fjarðarbyggðar til samskonar fundar á Stöðvarfirði, þá fékk fólk, líkt og nú, að vita það, komið á fundinn að hann væri ekki um það sem stóð í auglýsingunni. Stöðfirðingum var sem sagt ekki ætlað að hafa, þá, skoðanir á neinu á fundinum nema sem snertu þennan friðsæla byggðakjarna. Fundarfólk sætti sig við orðinn hlut og viðraði þær skoðanir að hvað sem gert yrði í byggðinni þá mætti ekki spilla Balanum.
Frá síðustu aldamótum hefur starfsemi fjölmiðla á Austurlandi dregist mjög mikið saman. Árið 1998 störfuðu 16 manns við hefðbundna fjölmiðla á Austurlandi (þ.e. í Múlasýslum). Árið 2006 voru þeir 11 en í dag eru þeir 6. Starfsemi landsmiðla sem áður var töluverð er að mestu horfin af svæðinu –fyrir nokkru síðan. Fréttaflutningi af svæðinu og innan þess er sinnt eftir sem áður en eðlilega er krafturinn minni þegar svo fáir starfandi fjölmiðlamenn eru eftir.
„Vá, hvað Fortitude var leiðinlegt," er það eina sem ég hef séð sagt um málið á Facebook.
Áramótabrennan logaði glatt, í blíðvirðinu, á milli Bjólfs og Strandatinds. Hún lýsti vel upp fjallahringinn þegar gefið var í á bálið. Skoteldar og blys flóðlýstu himinninn er nýtt ár gekk í garð og bergmál fjallanna kallaðist á við upplýstan himin.Mögnuð sjón og upphaf á nýju ári. Ljósaskiltið í rótum Bjólfs ,sem lýsir allt árið , breyttist kl. 12. í „Seyðisfjörður 120 ára „ Minnir okkur á að 120 ár eru liðin frá því að Seyðisfjörður fékk kaupstaðaréttindi árið 1895. Þá einn fjögurra kaupstaða á Íslandi.
Leikhópurinn Djúpið sýnir um þessar mundir leikverkið Hárið í Egilsbúð í Neskaupstað. Stefán Benedikt Vilhelmsson leikstýrði. Rýnandi Austurfréttar skellti sér á sýningu, en hitti reyndar á Júróvisíon-kvöldi Valentínusardags þannig að sjálfsagt hefur nú salurinn oftast verið setnari. Djúpsfólk lét það ekki á sig fá og skilaði áhugaverði sýningu.
Umræðan síðustu mánuði hefur dvalið töluvert við frumvarp um náttúrupassa og rétt okkar Íslendinga til að ganga óhindrað um íslenska náttúru eins og okkur hentar best. Nýframlagt frumvarp ráðherra hefur fengið bæði jákvæða og neikvæða umfjöllun og sitt sýnist hverjum.
Borgarfulltrúum Framsóknarflokksins hefur á stuttum tíma tekist að gera flokkinn eitraðan á landsvísu. Forusta flokksins verður hins vegar að axla ábyrgð á því að hafa ekki tekið í taumana og varið grunngildi flokksins.