Ég heiti Fanney Sigurðardóttir og er búsett á Egilsstöðum. Í desember síðastliðnum ákváðum við vinkonurnar að fara á til Reykjavíkur á jólatónleika Sigríðar Beinteins í Háskólabíói. Við keyptum miða á midi.is en þar sem ég er bundin við hjólastól og ekkert hægt að gera grein fyrir því þegar miðarnir eru keyptir, ákvað ég að hringja í Háskólabíó til að kanna hvernig aðgengi þar væri háttað.
Eitt af því sem æskilegt er að nýbúar geri er að skrá lögheimili sitt í viðkomandi sveitarfélagi, þ.e. ef þeir stefna á að vera lengur en sex mánuði á staðnum. Fljótlega lagði ég því leið mína á skrifstofu Fljótsdalshéraðs. Fyrir allnokkru frétti ég að á hverju ári sendi sveitarfélagið bréf til nýbúa þar sem þeim er boðið að taka þátt í skrúðgöngu undir nýbúamerkjum í tengslum við Ormsteiti – við mismikla ánægju viðtakenda.
Friðhelgi einkalífsins á Internetinu hefur ekki verið ofarlega á forgangslista þeirra sem nota það. Flestir sem nota netið hafa yfirleitt ekki mikla þekkingu á virkni né högun þeirra kerfa sem keyra Internetið, enda ekki gerð krafa um slíka vitneskju til að nota það. Það getur reynst flókið að vafra um Internetið „nafnlaust", með öðrum orðum vafra um netið án þess að ónefndir aðilar geti fylgst með þér og jafnvel rýnt í netumferð sem flæðir fram og til baka úr tölvu þinni.
..segir máltækið. Því er ég hjartanlega sammála. Mér finnst fátt dásamlegra en að sitja á góðum veitingastað og gæða mér á ljúfum mat og víni, helst í góðum félagsskap. Því þykir mér mjög miður að næsti veitingastaður sem uppfyllir þær kröfur sem matgæðingar gera til veitingahúsa skuli vera á Egilsstöðum. Ég þarf sumsé að keyra í klukkutíma til að kaupa þessa upplifun.
Þjónusta er óáþreifanleg vara sem ekki er hægt að eiga en kemur viðskiptavini engu að síður til góða og fær hann til að tala vel um þig og koma aftur.
Austurfrétt fékk hóp sérfræðinga og áhugamanna til að leggjast yfir helstu aðgerðir stjórnmálamanna árið 2013 og velja þær bestu og verstu. Hér koma þær sem við teljum hafa verið þær bestu.
Ég heiti Hildur, ég er hamfarakokkur!
Margir hafa á síðustu vikum veitt slagorðinu „Konur til forystu" athygli á samskiptamiðlum, sem og öðrum miðlum. Slagorðinu er ætlað að hvetja þá sem standa að framboðum til sveitarstjórnarkosninga til að skipa konur í forystusæti til jafns á við karla. Slagorðið á svo að sjálfsögðu við á fleiri sviðum, eins og í atvinnulífinu. Á öðrum sviðum þurfa karlar hins vegar hvatningu til dáða en geymum það að sinni.
Núna í byrjun árs var ég að hangsa á Facebook, eins og svo oft áður. Þá birtist skyndilega uppfærsla frá frænku minni í í Reykjavík. Þetta var færsla í 50 liðum þar sem þessi ofurfrænka (allavega á Facebook!) setti sér markmið fyrir árið 2014.
Markmið Austurfréttar er að byggja upp vef sem tengir saman Austfirðinga, sama hvar þeir eru niðurkomnir og flytja fréttir úr þeirra samfélagi.